|
|
|
|
|
©tittge ^prndjprobcn
1. $atcritnfer.
Apang ikei, idjä huang sorga! aram imprasi; kara-
djaanm duma; kahendakm djadi, kilau huang sorga, kakai
kea hundjun petak. Tenga talo kinan akan ikei andau
to; dan ampun karä kasalahn ikei, kilau ikei kea mampun
olo, idjä aton salah dengan ikei; dan äla menamäan ikei
huang tingkese, baja lapas ikei bara talo papa. Krana
ajum aton karadjaan, tuntang kwasa, tuntang kahaie
katahi-tahi. Amen.
2. £)te Parabel Vom verlorenen «Sotyne.
(Luc. 15, 11—32.)
11. Aton olo idjä tempon anake hatuä duä biti.
12. Dan idjä busu intu äwen tä hamau dengan bapa:
Apang, tenga akangku bagin ramo idjä baris ajungku. Dan
iä membagi akan äwen tä penataue.
13. Maka djaton arä andau limba tä, anak idjä busu
menampunan karä ramo, dan hagoet akan lewu awang
kedjau, hetä iä menganan ramoe awi kapapan gawie. |
|
|
|
