02/10/2017 हिमाल खबरपत्रिका | मन त ठूलै छ सरकार हिमाल खबरपत्रिका होमपेज | अभिलेखालय | ग्राहक बन्नुहोस | विज्ञापनको लागि मन त ठूलै छ सरकार रमझम Share: महाभूकम्पले ध्वस्त पारेको घर-बस्ती पुनःनिर्माणमा जुटेका लमजुङेहरूले सरकारबाट केवल सद्भाव-सहयोग चाहेका छन्‌। पूर्वी लमजुङको बन्सार-८ र ९ टापगाउँका बासिन्दा घमाधम घर बनाइरहेका छन्‌। * ( 52 महाभूकम्पपछिको पुनःनिर्माणका लागि २३ वैशाखमा बसेको 'समाज' ले गाउँमा पाँच/%११ ) हु पाँच दिन श्रमदानबाट सबै घर ठड्याउने निर्णय गरेको थियो। त्यसै अनुसार ११ वटा दै? क ae घर बनिसकेको टापका विर्ता गुरुङले बताए। “गाउँमा जम्मा ८० घर थिए, त्यसमध्ये AS} Ep. क Qe bs मुईँचालोले खाएका ४० घर बनाउनु परेको छ”, विर्ताले भने, “बाँकी ४० घरलाई मर्मत 00 20. ३) 0 गर्दा हुन्छ भन्ने छ।” rr TA Seer aaa “ may ee Pea my a | 2 wh f= यसैगरी, महाभूकम्पपछि घरबारविहीन बनेका घमिंलीकुवा गाविसका भोजराज हरि १ ॥, a) ae चिलुवालले बाँस र त्रिपालबाट अस्थायी घर बनाइसकेका छन्‌। उनले पालको भए : + § 2 ॥ | j पनि आउँदो वर्षात्लाई समेत ध्यानमा राखेर परिवार अनुसार कोठा र चूला समेत 2 = / a बनाएका छन्‌। आफ्नो लागि कोही आएर घर बनाइदेला भनेर बस्दा बर्खामा बिजोग हुने देखेर आफैं जाँगर चलाएको उनी बताउँछन्‌। “फेरि सबैतिर उस्तै छ, कसले कसको घर बनाइदेओस्‌!” भोजराजले भने, “सरकारले त पछि सहयोग गर्दा पनि हुन्छ।” हुन पनि, लमजुङमा मात्र ११ हजार २८२ घर भत्केको जिल्ला दैवी प्रकोप तस्वीरहरु: युवराज श्रेष्ठ उद्धार समितिको पछिल्लो तथ्यांकले देखाउँछ। उद्धार समिति आफैँ कसरी पुनःनिर्माण भूकम्पपछि घर बनाउन छलफलमा जुटेका भलायखर्कका स्थानीय। गर्ने र सरकारको विशेष कार्यक्रम कहिले आउला भनेर पर्खिरहेका बेला गाउँतिरका भूकम्प पीडितहरू आफैं घर बनाउन कस्सिएका छन्‌। हामी मगन्ते होइनौँ पाल, खानेपानी, लत्ताकपडा, चामल, चाउचाउ लगायतका राहत सामग्री लिएर लमजुङको तार्कुघाट आएको ट्रकबाट स्थानीयवासीले पाल मात्र लिए। स्थानीय समाजसेवी विष्णुमाया घितालका अनुसार, बाँकी कुनै पनि सामान नलिई ट्रकलाई भूकम्पबाट बढी प्रभावित ठाउँमा जान भन्दै फिर्ता गरियो। “घर-घरमा खानेपानी पुगेको छ, अन्नको भकारी जोगिएकै छ”, विष्णुमायाले भनिन्‌, “त्यसकारण, पाल बाहेक अरू सहयोग लिएनौं।” ae } 5५४ खस दा टु छि 3 सजना iS | h aici 296? ee ae SS Sets ~ a 1 ¥ Bn — Sr = j i ० ye i / i — a Z Fa ; SE | त a घमिंलीकुवा गाविसका भोजराज चिलुवालले बनाएको अस्थायी टहरो। चिती गाविसका भूकम्प पीडितहरूले घर-घरबाट चामल संकलन गरेर खाद्यान्न नपुगेको ठाउँमा पठाउन जुटेका छन्‌। घर भत्किएर पालमा बसिरहेका चितीका रुद्रनिधि तिवारीले आफूहरूसँग भएको चिज नभएका अरूलाई दिन पाउँदा सबैलाई खुशी लागेको बताए। दक्षिण-पश्चिम लमजुङको भोर्लेटारका श्रीकृष्ण लामिछाने आफूहरूले सरकारलाई घर बनाइदेञ नभनी सहुलियतको क्रण सहयोग गर मात्र भनेको बताउँछन्‌। “अरू खर्च आफ्नै बलबुतामा जुटाएर आफ्नो घर आफैं बनाउन हामी सक्षम छौं, समयसालमा se पनि तिर्छौं”, श्रीकृष्णले भने, “हामी न मगन्ते हौँ न त कसैले सित्तैँमा बनाइदिएको घरमा बस्नु छ।” भलायखर्कका वेदप्रसाद रिजालले आफूहरूलाई पनि सरकारी राहत चाहिएको, तर बढी क्षति पुगेकाहरूले त्यस्तो सुविधा पहिले पाउनुपर्ने बताए। गाउँघरमा समस्या पर्दा एकले अर्कोलाई सहयोग गर्ने परम्परा रहेको र बढी पीडामा परेकाले पहिले मलम पाउनुपर्ने उनको भनाइ छ। त्यस्तै, जेष्ठ नागरिक संघ लमजुङका अध्यक्ष पशुपतिनाथ न्यौपानेले नेपालीहरूको यो विशेषता यसपालिको महाभूकम्पपछि देशैभर देखिएको विमिन्न उदाहरण दिए। “विपत्तिमा पनि सबैले ठूलै मन देखाएका छन्‌”, उनी भन्छन्‌। http://nepalihimal .com/article/4418 1/2